چه زمانی
دوخت لباس شنا ، مهم است که پارچه بتواند در برابر محیط های خشن مانند کلر و UV مقاومت کند. پارچه همچنین باید انعطافپذیر و کشدار باشد. پارچههای مخملی بسیار نرم هستند و معمولاً در لباسهای راحتی و روپوش استفاده میشوند. آنها دارای شمعهایی هستند که نخهایی با فاصلهی منظم بریدهاند که به آنها احساس مخملی/خز خاصی میدهد.
متداول ترین پارچه در بازار لباس شنا زنانه، نایلون است که انعطاف پذیر و راحت با مقدار مناسبی کشش است که بدن را به خوبی در آغوش می گیرد. این ماده ضد آب است، سریع خشک می شود و بسیار بادوام است. اکثر پارچه های لباس شنا از ترکیب نایلون-پلی استر ساخته شده اند که می تواند شامل الاستین نیز برای افزایش کشش پارچه باشد. نسبت الاستین در ترکیب تعیین میکند که لباس شنای حاصل چقدر خوش فرم خواهد بود.
پارچه مایو پلی استر یک انتخاب رایج برای بسیاری از سبک های امروزی است. این ماده دارای توانایی مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش، مقاومت در برابر تماس استاندارد با کلر و کشش زیادی است. همچنین در ارتباط با الاستین به خوبی کار می کند.
این پارچه را می توان در همه چیز از بند بند گرفته تا مایو پیدا کرد. بافت نرم و صاف با درخشندگی کمی بازتابنده است که روی پوست جذاب به نظر می رسد. مایو پلی استر به سرعت خشک می شود و تناسب راحتی را به خصوص زمانی که با الاستین ترکیب می شود، ایجاد می کند.
اگرچه پارچه های طبیعی مانند کنف محبوب هستند، اما گزینه مناسبی برای ساخت لباس شنا نیستند. پارچه به راحتی چروک می شود و می تواند شکل خود را از دست بدهد. با این حال، ترکیب پلی استر-اسپندکس انتخاب بهتری است، زیرا پارچه کشش زیادی دارد و در برابر چین و چروک مقاوم است و محو می شود.
همانطور که هر کسی که تا به حال مایو پوشیده است می داند، پارچه کلید این است که آیا اندام شما را در آغوش گرفته و حمایت می کند یا خیر. الیاف طبیعی مانند پشم و پنبه مقدار زیادی آب را در خود نگه میدارند، که میتواند لباس مایو را سنگین کند و به بدن بچسبد و حرکت را دشوار کند.
در اصل، ترکیبی از پلی استر و اسپندکس، این پارچه با نام Lycra شناخته می شود. این یک پارچه زیبا است که راحتی و انعطاف پذیری را در لباس شنا ارائه می دهد. همچنین در برابر اشعه ماوراء بنفش مقاوم است و می تواند در برابر قرار گرفتن در معرض استاندارد کلر مقاومت کند و بهترین انتخاب برای لباس های شنا است.
برخلاف اکثر پارچه هایی که دارای رشته های منظم هستند، این پارچه می تواند شکل خود را در صورت خیس شدن حفظ کند. این ویژگی در لباس شنا بسیار مهم است، زیرا به پارچه اجازه می دهد ساختار خود را حفظ کند و از افتادگی و وز شدن جلوگیری کند.
قبل از اینکه رشته های مهندسی شده مانند نایلون و لیکرا به وجود بیایند، لباس های حمام از الیاف معمولی مانند پنبه ساخته می شدند. اما پنبه آب را جذب میکند که باعث کشیده شدن و از دست دادن شکل آن میشود، به علاوه به راحتی چروک میشود و ویژگی خوبی برای لباس شنا نیست.
نوع دیگری از پارچه های بافته شده که اغلب برای لباس شنا استفاده می شود، ژاکارد است که دارای الگوهایی است که مستقیماً در تار بافته می شود. ژاکارد یک انتخاب محبوب برای لباس شنا است زیرا خوش فرم و سبک وزن است.
یکی دیگر از کیفیت های مهم برای پارچه های لباس شنا، خاصیت ارتجاعی است. این به پارچه کمک می کند تا بدن را بغل کند بدون اینکه احساس سفت شدن یا چسبندگی داشته باشد. همچنین به پارچه اجازه می دهد تا با پوشنده حرکت کند و خطر خرابی کمد لباس را کاهش دهد. برای لباس های شنا که نیاز به کشسانی بیشتری دارند، معمولاً از توری برقی و پارچه آستر شنا استفاده می شود.3